بیهوشی (Anesthesia)

۳ نوع اصلی بیهوشی وجود دارند که هر کدام موارد استفاده و مزایا و معایب خاصی دارند

بیهوشی عمومی (General)

در این نوع بیهوشی بیمار کاملاً به خواب فرو رفته و هیچ‌گونه آگاهی از روند جراحی یا هر اتفاق دیگری نخواهد داشت. انواع مختلفی از داروها برای بیهوشی عمومی به کار می‌روند که به شکل گاز و بخار استنشاقی از طریق ماسک تنفسی یا لوله راه هوایی یا به صورت وریدی تجویز می‌شوند.در تمام طول این مدت، متخصص بیهوشی از بیمار مراقبت می کند تا مطمئن شود که قلب، ریه‌ ها و کلیه ‌های بیمار عملکرد مناسبی دارند. در این نوع بیهوشی ممکن است متخصص بیهوشی یک لوله در راه هوایی بیمار قرار دهد که این لوله به دستگاه تنفس مصنوعی وصل شده و کمک می‌کند اکسیژن کافی و گازهای بیهوشی از این طریق به بدن فرد رسیده و در حالت خواب نگه ‌دارشته شود.

پس از اتمام جراحی و به هوش آمدن فرد و هنگامی که قدرت تنفس خود به ‌خودی را به دست آورد، لوله تنفسی بیرون آورده شده و بیمار به اتاق بهبودی یا بخش مراقبت ویژه برده می‌شود. پرستاران این بخش مراقب بیمار هستند تا به ‌طور کامل هوشیاری خود را به دست آورد. در طول عمل جراحی، ضربان قلب، فشارخون و میزان اشباع اکسیژنی خون و دی اکسیدکربن بازدمی به ‌طور دقیق توسط متخصص بیهوشی با کمک ابزارهای پزشکی کنترل می‌شوند.

جهت مطالعه بیشتر درباره پرستاری بیهوشی‌، میتوانید مقالات زیر را مطالعه نمایید.

• وظایف پرستاران بیهوشی‌
• آموزش پرستار بیهوشی‌
• تفاوت متخصص بیهوشی با پرستار بیهوشی‌
• پرستار بیهوشی‌

بی هوشی یا بی‌حسی ناحیه‌ای (Local)

در این نوع بی هوشی، قسمت وسیعی از بدن، به عنوان مثال نیمه پایینی بدن بی‌حس می‌شود. متخصص بیهوشی دارو را در کانال نخاعی یا فضای اپیدورال تزریق می‌کند و به این ترتیب بیمار احساس درد نمی‌کند. در این روش بی هوشی، بیمار بیدار هست ولی ممکن است داروهای آرام ‌بخش دریافت کند تا حالت خواب‌آلودگی پیدا کرده و کمتر دچار اضطراب شود. این نوع بی هوشی معمولاً به دو صورت زیر انجام می‌شود:

بی هوشی اپیدورال (Epidural administration)

 بیشتر درمواردی مانند زمان زایمان برای پیشگیری از درد یا اعمال جراحی ارتوپدی  در ناحیه ی پا استفاده می‌شود. متخصص بیهوشی دارو را به پایین کمر، درپشت کانال نخاعی درفضایی به نام فضای اپیدورال تزریق می‌کند. این نوع بیهوشی باعث می‌شود فرد در نیمه پایین بدن خود حس نداشته باشد.

بی هوشی نخاعی (Spinal anesthesia)

 دارو، مستقیماً به درون کانال نخاع (و نه در خود نخاع) تزریق می‌شود. این نوع بیهوشی نیز باعث می‌شود قسمت پایینی بدن بی‌حس شود. این روش بیشتر در عمل فتق، پروستات یا عمل‌های دیگر نیمه ی پایین بدن استفاده می‌شود.

بی‌حسی اعصاب محیطی (Topical anesthesia)

نوعی بیهوشی موضعی (Regional) است و داروی بی حسی اغلب به بافت ناحیه‌ خاصی از بدن که نیاز به جراحی کوچک دارد، تزریق می‌شود. در این نوع بی هوشی، فقط قسمتی از بدن که آسیب دیده یا قرار است تحت عمل خاصی قرار گیرد بی ‌حس می‌شود. فرد در طول این نوع بی هوشی بیدار است، ولی احساس درد نمی‌کند. در اغلب موارد از یک سرنگ برای تزریق دارو به زیر پوست استفاده می‌شود. از این نوع بی‌حسی بیشتر برای انجام اعمال جراحی بر روی دست و پا یا دندان استفاده می شود.

برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.