عواملی که به آسیب پذیری کمک می کنند   

آسیب پذیری از اثرات ترکیبی منابع محدودی حاصل می شود که شامل محدودیت در منابع فیزیکی، منابع محیطی، منابع شخصی (یا سرمایه انسانی) و منابع روانشناختی اجتماعی (به عنوان مثال وجود بیماری، وقایع ژنتیکی) بوده و باعث آسیب پذیری می شوند. فقر، حمایت اجتماعی محدود و کار در یک محیط خطرناک نمونه هایی از این محدودیت ها از لحاظ فیزیکی و محیطی است.

افراد مبتلا به بیماری های قبلی مانند افرادی که دارای بیماری های واگیر یا عفونی یا بیماری های مزمن مانند سرطان، بیماری قلبی یا بیماری مزمن راه های هوایی هستند، توانایی جسمی کمتری در مقابله با استرس نسبت به افرادی که چنین مشکلات جسمی ندارند خواهند داشت. سرمایه ی انسانیاشاره به تمام نقاط قوت، دانش و مهارت هایی دارد که فرد را قادر می سازد تا زندگی پربار و شادی داشته باشد. افرادی که تحصیلات کمی دارند سرمایه انسانی کمتری دارند زیرا انتخاب آنها نسبت به افراد با سطح تحصیلات بالاتر محدودتر است.

آسیب پذیری جنبه های زیادی دارد. این امر اغلب از احساس کمبود قدرت، کنترل محدود و محرومیت از حقوق و خطرات بهداشتی ناشی می شود. آسیب پذیری را می توان با به دست آوردن منابع لازم برای افزایش انعطاف پذیری کاهش داد.

جهت مطالعه بیشتر درباره مطالب مرتبط با این مقاله، میتوانید مقاله «توضیجاتی پیرامون آسیب پذیری (Vulnerability)» را مطالعه نمایید.

مداخلات مفید پرستاری برای افزایش انعطاف پذیری شامل موارد یابی، آموزش بهداشت، هماهنگی مراقبت و سیاستگذاری مربوط به بهبود سلامت برای جمعیت های آسیب پذیر است.

یکی از جنبه های آسیب پذیری که همان حق رد کردن (Disenfranchisement) است، به احساس جدایی از جریان اصلی جامعه اشاره دارد. به نظر نمی رسد که فرد با هیچ گروهی به صورت خاص و یا با جامعه بزرگ ارتباط عاطفی داشته باشد. برخی از گروه ها مانند فقرا، بی خانمان ها و کارگران مهاجر برای کل جامعه ی نامرئی بوده و در برنامه های بهداشتی و اجتماعی فراموش می شوند. جمعیت های آسیب پذیر در معرض محرومیت از دریافت حق خود هستند زیرا حمایت های اجتماعی آنها اغلب ضعیف بوده و همچنین ارتباط آنها با سازمان های رسمی جامعه مانند مساجد، مدارس و سایر انواع سازمان های اجتماعی نیز کم است. همچنین ممکن است منابع پشتیبانی غیر رسمی کمی از خانواده، دوستان و همسایگان داشته باشند.

از بسیاری جهات، گروههای آسیب پذیر کنترل محدودی بر نیازهای بهداشتی بالقوه و واقعی خود دارند. در اکثر جوامع، این گروه ها در اقلیت قرار داشته و محروم هستند زیرا برنامه ریزی بهداشتی معمولا بر اکثریت جامعه متمرکز است. همچنین این نقطه ضعف به دلیل کمبود منابعی است که دیگران ممکن است بدیهی بدانند. گروه های جمعیت آسیب پذیر منابع اجتماعی و اقتصادی محدودی برای مدیریت مراقبت های بهداشتی خود دارند. به عنوان مثال ممکن است زنان به خاطر ترس از دست دادن مکانی برای زندگی خود و فرزندانشان خشونت خانگی را تحمل کنند. زنانی که در یک زندگی مشترک به سر می برند و از نظر اقتصادی ضعیف هستند در صورت جدایی از همسرشان بی خانمان خواهند شد. زیرا ممکن است در صورت از دست دادن درآمد همسر خود نتوانند هزینه مکانی برای زندگی را پرداخت کنند.

برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.