پرستاران و راهکارهایی برای جلوگیری از بیماری و ارتقاء سطح سلامتی

پرستاران در مورد راه های افزایش احساس قدرت شخصی خود به بیماران مشاوره می دهند و به آنها کمک می کنند تا نقاط قوت و منابع حمایت درونی را شناسایی کنند. آنها در مراکز مختلف از جمله کلینیک های ثابت، کلینیک های سیار، پناهگاه ها، خانه ها، محل های کار و مدارس به طور مستقیم به بیماران و خانواده ها کمک می کنند.

موارد زیر چند نمونه از مراقبت از بیماران، خانواده ها و گروه ها است:

(۱) فشار و سطح کلسترول

(۲) یک پرستار بهداشت خانه خانواده ای را که دادگاه به جرم کودک آزاری تحت پیگرد قرار داده، می تواند کودک را وزن کرده، ارزیابی تغذیه ای انجام دهد و به خانواده کمک کند تا نحوه کنترل خشم و مشکلات انضباطی را یاد بگیرند

(۳) یک پرستار شاغل در یک کلینیک مستقر در مدرسه می تواند یک گروه پشتیبانی را برای نوجوانان باردار تشکیل دهد و یک کلاس زایمان برگزار کند

(۴) ممکن است یک پرستار با افرادی که مبتلا به سل هستند کار کند تا انطباق با درمان دارویی را کنترل کرده و اطمینان حاصل کند که آنها دوره کامل درمانی خود را طی می کنند.

همچنین پرستاران بهداشت عمومی به عنوان مدافعان بهداشت جامعه فعالیت کرده و با گروه های محلی، استانی یا ملی همکاری می کنند تا سیاست های عمومی سلامت را تدوین و اجرا کنند. همچنین آنها با اعضای جامعه همکاری کرده و به عنوان ارزیاب و توسعه دهنده سطح بهداشت جامعه فعالیت نموده. و برنامه های مراقبت و بهداشت را نظارت و ارزیابی می کنند.

پرستاران غالباً به عنوان مدیر پرونده برای بیماران آسیب پذیر عمل کرده. و آنها را به مراکز خدماتی در جامعه ارجاع می دهند. خدمات مدیریت پرونده برای افراد آسیب پذیر از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا آنها اغلب توانایی و منابعی برای انجام این کار ندارند. ممکن است آنها نتوانند به زبان فارسی صحبت کنند. یا ممکن است نتوانند از سیستم های تلفنی پیچیده ای که بسیاری از مراکز ایجاد می کنند استفاده نمایند. آنها همچنین وقتی بیمار را به مؤسسه ی خدماتی یا فرد دیگری ارجاع می دهند نقش وکالتی برای بیمار ایفا می کنند.

ماهیت نقش پرستاران به اینکه بیمار فرد مجرد یا متاهل و یا عضو یک گروه باشد بستگی دارد.

به عنوان مثال، ممکن است یک پرستار به یک بیمار HIV مثبت در مورد نیاز به پیشگیری از عفونت های فرصت طلب آموزش دهد. ممکن است به یک خانواده دارای یک عضو HIV مثبت کمک کند که افسانه های مربوط به انتقال HIV را درک کرده و باور نداشته باشند. یا ممکن است با یک گروه اجتماعی به منظور جلوگیری از انتقال HIV در میان دانش آموزان همکاری نماید. در هر حالت، پرستار به افراد می آموزد که چگونه از بیماری های عفونی و واگیردار پیشگیری کنند. اندازه ی گروه و روش تدریس نیز برای هر گروه متفاوت است.

از آموزش بهداشت اغلب در کار با جمعیت آسیب پذیر استفاده می شود. پرستار باید به اعضای جمعیتی با سطح تحصیلات پایین بیاموزد که برای ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری باید چه کاری انجام دهند. نه اینکه آموزش بهداشت را به سمت گروههایی هدایت کند که به نظر پرستار ممکن است در معرض خطر بالایی قرار بگیرند.

برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.