چیستی و چرایی لزوم پرستاری بهداشت عمومی

پرستاری بهداشت عمومی[۱] یک تخصص است زیرا دارای تمرکز و دامنه ی عملی متفاوتی است و نیاز به دانش پایه ی خاصی دارد. پرستاری بهداشت عمومی به عنوان یک متخصص دارای ویژگی های زیر است:

• دیدگاهی با محوریت جمعیت دارد؛ تأکید اولیه بر جمعیت هایی است که اعضای آن در جامعه به صورت آزاد زندگی می کنند.
• جامعه محور است و دغدغه هایی با محوریت ارتباط بین وضعیت سلامت جمعیت و محیطی که جمعیت در آن زندگی می کند. (فیزیکی، زیست منطقی، فرهنگی اجتماعی) دارد. ارتباط با اعضای جامعه جهت انجام وظایف اصلی بهداشت عمومی یک ضرورت است.
• تمرکز پرستاری بهداشت جامعه بر سلامت و پیشگیری است. تأکید اصلی بر ارائه ی راهکارهای ارتقاء سلامت، حفظ سلامت و پیشگیری از بیماری، به ویژه پیشگیری اولیه و ثانویه است.
• مداخلات در سطح جامعه یا جمعیت انجام می شود. جمعیت های هدف به عنوان افرادی که در یک منطقه جغرافیایی خاص زندگی می کنند. یا کسانی که دارای ویژگی های خاص مشترک و فرآیندهای سیاسی هستند. به عنوان یک استراتژی عمده ی مداخله برای تأثیرگذاری بر سیاست های عمومی و دستیابی به اهداف تعریف می شود.
• دارای نگرانی برای سلامتی همه اعضای جمعیت-جامعه به ویژه زیرمجموعه های آسیب پذیر است.

آموزش پرستاری بهداشت عمومی

آموزش هدفمند و تخصصی برای پرستاری بهداشت عمومی سابقه ای طولانی دارد. در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی یعنی پیش از ادغام مفاهیم بهداشت عمومی در برنامه ی درسی دوره ی کارشناسی پرستاری، برنامه های درسی ویژه ای در چندین مدرسه ی بهداشت عمومی ایجاد شد. تا پرستاران را برای تبدیل شدن به پرستار بهداشت عمومی آماده کنند. امروزه به طور کلی فرض بر این است. که یک فارغ التحصیل دوره ی کارشناسی پرستاری دارای آمادگی اولیه لازم برای فعالیت به عنوان یک پرستار بهداشت عمومی است.

از اواخر دهه ۱۹۶۰، تصمیم گیران حوزه ی پرستاری بهداشت عمومی توافق کردند که کارشناسی ارشد پرستاری بهداشت عمومی جهت تربیت نیروی متخصص مورد نیاز است.

تمرکز بر جمعیت در مقابل تمرکز بر روی افراد

عامل کلیدی که پرستاری بهداشت عمومی را از سایر زمینه های پرستاری متمایز می کند تمرکز بر جمعیت است. گرچه پرستاری بهداشت عمومی مبتنی بر عملکرد بالینی است اما چشم انداز این رشته تأمین بهداشت جمعیت است.

جمعیت[۲] یا اجتماع[۳] به مجموعه ای از افراد گفته می شود که دارای یک یا چند ویژگی فردی یا محیطی مشترک هستند. اعضای جامعه را می توان از نظر جغرافیایی (مثلاً یک شهرستان یا چند شهرستان) یا از نظر یک علاقه یا شرایط خاص مشترک تعریف کرد. (به عنوان مثال، کودکانی که در یک مدرسه خاص تحصیل می کنند. می توانند به عنوان تشکیل دهنده یک جمعیت شناخته شوند).

اغلب جمعیت ها دارای زیرگروه هایی[۴] در خود هستند (مانند نوزادان پرخطر زیر ۱ سال، نوجوانان باردار یا افراد در معرض یک رویداد خاص مانند نشت مواد شیمیایی) که در رویه متمرکز بر جمعیت[۵]، به عنوان یک واحد از منظر مشکلات تعریف می شوند (با ارزیابی یا تشخیص) که راه حل ها (مداخلات) مانند ایجاد سیاست یا ارائه یک خدمات خاص پیشگیرانه برای آن ها در نظر گرفته می شود. این در حالی است که در سایر تخصص های پرستاری، تشخیص ها، مداخلات و درمان ها معمولاً در سطح فردی انجام می شود. تعریف زیرجمعیت های یک جمعیت با هدف حل اختصاصی مشکلات این افراد است.

متخصصان پرستاری بهداشت عمومی معمولاً در مقایسه با سطح فردی، مشکلات موجود در سطح جمعیت یا کل را جداگانه تعریف می کنند. تصمیم گیری در سطح جمعیت با تصمیم گیری در مراقبت های بالینی متفاوت است.

به عنوان مثال ممکن است پرستار در یک مراقبت مستقیم و بالینی تشخیص دهد. که فرد فشار خون بالایی دارد و گزینه های مداخله را بررسی می کند. با این حال در سطح جمعیت متخصص پرستاری بهداشت عمومی ممکن است پاسخ سؤالات زیر را کشف کند:

• شیوع فشار خون بالا در بین گروه های مختلف سنی، نژادی و جنسی چگونه است؟
• کدام یک از زیر جمعیت ها بیشترین میزان فشار خون درمان نشده را دارند؟
• چه سیاست هایی می توانند مشکل فشار خون بالا را درمان کرده و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری قلبی-عروقی و مرگ و میر را برای کل جمعیت کاهش دهند؟

متخصصانی که به سلامت یک جامعه فکر می کنند. باید کل جمعیت شامل زیرگروه های جمعیتی متعدد و غالباً همپوشان را در نظر بگیرند. به عنوان مثال جمعیت نوجوانان در معرض بارداری ناخواسته با جمعیت زنان ۲۴-۱۵ سال همپوشانی دارد. کودکان ۶-۰ سال با نوزادان زیر ۱ سال همپوشانی دارند. علاوه بر این تمرکز بر جمعیت نیازمند در نظر گرفتن افرادی است که ممکن است به خدمات خاصی احتیاج داشته باشند. اما وارد سیستم مراقبت های بهداشتی نشده باشند. (به عنوان مثال کودکان بدون واکسیناسیون یا مراجعه کنندگان با فشار خون بالا درمان نشده) (شکل ۲-۱).

[۱]– Public Health Nursing (PHN)

[۲]– Population

[۳]– Aggregate

[۴]– Subpopulations

[۵]– Population-focused practice