تشخیص دیسک کمر عنوان مقاله ی ما می باشد. در این مقاله به راه های تشخیص این بیماری توسط پزشک اشاره می کنیم.
این مقاله در ادامه ی مقالات دیسک کمر، علائم دیسک کمر، آموزش پرستاری، فرصت های آموزش پرستاری، آسیب کمر در پرستاران آمده است.
در طی معاینه بدنی ، پزشک معالج کمر شما را از نظر حساسیت معاینه می کند. ممکن است از شما خواسته شود که صاف دراز بکشید و پاهای خود را به موقعیتهای مختلف منتقل کنید تا به تعیین علت درد شما کمک کند.
معاینه ی عصبی
پزشک شما ممکن است معاینه عصبی را نیز انجام دهد تا این موارد را بررسی کند.
رفلکس ها
قدرت عضلانی
توانایی راه رفتن
امکان احساس لمس، سوزن زدن یا لرزش
در بیشتر موارد فتق دیسک، معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی موارد لازم برای تشخیص است. اگر پزشک شما با توجه به معاینات مشکوک به بیماری دیگری است یا باید ببیند که اعصاب درگیرهستند، ممکن است آزمایش های زیر را دستور دهد.
تست های تصویربرداری
اشعه ایکس ساده دیسک های فتق را تشخیص نمی دهد، اما می توانند دلایل دیگر کمردرد مانند عفونت، تومور، مشکلات تراز نخاعی یا استخوان شکسته را رد کنند.
سی تی اسکن. یک اسکنر CT یک سری از پرتوهای ایکس را از جهات مختلف می گیرد و سپس آنها را ترکیب می کند تا تصاویر مقطعی از ستون فقرات شما و ساختارهای اطراف آن ایجاد کند.
MRI
از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویری از ساختارهای داخلی بدن استفاده می کند. از این آزمایش می توان برای تأیید محل فتق دیسک و دیدن اعصاب درگیر استفاده کرد.
میلوگرام
قبل از اینکه اشعه ایکس گرفته شود ، رنگی به مایع نخاعی تزریق می شود. این آزمایش می تواند فشار ناشی از نخاع یا اعصاب شما را ناشی از دیسک های فتق متعدد یا سایر شرایط نشان دهد.
نظرات (1)
pingback آزمایشات عصبی در تشخیص دیسک کمر روش تشخیص و داروهای مورد استفاده- نرسلرنینگ