هراس (Phobias)

هراس شامل ترس غیر منطقی، شدید و مداوم از یک شی خاص یا یک موقعیت اجتماعی است که باعث پریشانی شدید و اختلال در عملکرد طبیعی فرد می شود. فوبیا معمولاً ناشی از تجارب منفی گذشته نیست. در واقع ممکن است فرد هرگز با شیئی که نسبت به آن فوبیا دارد تماس نداشته باشد. افراد مبتلا به فوبیا واکنشی دارند که متناسب با شرایط نیست. حتی ممکن است بعضی از افراد تشخیص دهند که ترس آنها غیر معمول و غیر منطقی است. اما هنوز احساس می کنند که قادر به جلوگیری از آن نیستند.

افراد مبتلا به هراس حتی در هنگام فکر کردن در مورد احتمال مواجه شدن با شیء یا یک بیماری ترسناک، دچار یک نگرانی اضطراب آور می شوند. بنابراین آنها رفتاری اجتنابی انجام می دهند که اغلب زندگی آنها را به شدت محدود می کند. چنین رفتارهای اجتنابی ای معمولاً بروز اضطراب و استرس پیش بینی و نگرانی در مورد قرار گیری مجدد در وضعیت ایجاد کننده فوبیا را برای مدت طولانی برطرف نمی کند.

سه نوع فوبیا وجود دارد:

  • آگورافوبیا
  • فوبیای خاص، که ترس غیر منطقی از یک شیء خاص یا یک موقعیت خاص است مانند:
    • فوبیا‌‌ی محیطی طبیعی: ترس از طوفان، آب، ارتفاع یا سایر پدیده های طبیعی
    • فوبیای تزریق خون: ترس از دیدن خون خود یا دیگران، آسیب ترومایی یا یک روش پزشکی تهاجمی مانند تزریق
    • ترس از وضعیت: ترس از قرار گرفتن در یک موقعیت خاص مانند قرار گرفتن روی پل یا داخل تونل، آسانسور، اتاق کوچک، بیمارستان یا هواپیما
    • ترس از حیوانات: ترس از حیوانات یا حشرات (معمولاً نوع خاصی از این ترس در دوران کودکی ایجاد می شود و می تواند در بزرگسالی هم در مردان و هم در زنان ادامه یابد. گربه ها و سگ ها رایج ترین حیوانات ترسناک هستند)
    • انواع دیگر هراس های خاص: به عنوان مثال ترس از گم شدن هنگام رانندگی اگر قادر به چرخش کامل (و بدون چپ) برای رسیدن به مقصد نباشد.
  • اضطراب اجتماعی یا هراسی، اضطرابی است که توسط برخی شرایط اجتماعی یا عملکردی ایجاد می شود
فوبیا

جهت مطالعه بیشتر درباره موضوعات مرتبط با این مقاله، میتوانید مقالات زیر را مطالعه نمایید.

درمان

رفتار درمانی در این موارد به خوبی عمل می کند. درمانگران رفتاری، در ابتدا بر روی یادگیری اضطراب، کمک به بیمار در شناسایی پاسخ های اضطرابی، آموزش تکنیک های آرام سازی. تعیین اهداف، بحث در مورد روش های دستیابی به این اهداف و کمک به بیمار در تجسم موقعیت های هراس تمرکز دارند. روش های درمانی که به بیمار کمک می کند تا عزت نفس و خود کنترلی داشته باشد، امری رایج بوده و شامل آموزش مثبت سازی مجدد و ابراز وجود است.

یکی از رفتارهای درمانی که اغلب برای درمان هراس استفاده می شود حساسیت زدایی سیستماتیک (سریالی)[۱] است که در آن درمانگر به تدریج بیمار را در یک مکان امن در معرض جسم تهدید کننده قرار می دهد تا زمانی که اضطراب بیمار کاهش یابد.

طغیان[۲]، نوعی حساسیت زدایی سریع است که در آن، یک درمانگر رفتاری، بیمار را با جسم فوبیک (یا تصویر یا جسم واقعی) رو به رو می کند تا اینکه دیگر اضطراب ایجاد نکند. از آنجا که در این حالت بدترین ترس بیمار تحقق یافته و بیمار فوت نکرده است، دیگر دلیل کمی برای ترس از وضعیت وجود دارد. هدف از این درمان آن است که بیمار در طی یک یا دو جلسه از ترس و هراس خلاص شود. این روش بسیار اضطراب آور است و فقط باید توسط یک روان درمانگر آموزش دیده تحت شرایط کنترل شده و با رضایت بیمار انجام شود.

برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.

[۱]-Systematic (serial) Desensitization

[۲]-Flooding