اصول اخلاقی و عملکردهای اصلی پرستاری در جمعیت
- دی ۶, ۱۴۰۰
- بدون دیدگاه
- 1098 مشاهده
سه عملکرد اصلی پرستاری بهداشت عمومی (ارزیابی، تدوین سیاست ها و اطمینان) در این مقاله بررسی می گردد. همچنین به استفاده اخلاقی از رسانه های اجتماعی نیز در ادامه اشاره می شود.
ارزیابی به معنی جمع آوری سیستماتیک داده ها در مورد جمعیت، نظارت بر وضعیت سلامت جمعیت و در دسترس قرار دادن اطلاعات در مورد سلامت جامعه است. سه اصل اخلاقی زیربنای این عملکرد اصلی است. اولین اصل از این اصول اخلاقی مربوط به صلاحیت توسعه دانش، تجزیه و تحلیل و انتشار آن است. یک سؤال اخلاقی مربوط به صلاحیت این است: آیا افرادی که برای توسعه دانش جامعه آماده شده اند، برای جمع آوری داده ها در مورد گروه ها و جمعیت به اندازه کافی آماده هستند؟ این سؤال از این جهت مهم است که روشهای تحقیق، اندازه گیری و تجزیه و تحلیل که برای جمع آوری اطلاعات در مورد گروه ها و جمعیت ها به کار می رود، معمولاً با تکنیک های ارزیابی افراد متفاوت است.
روش های اشتباه در تحقیق می تواند به ارزیابی های غلط منجر شود، که به نوبه خود ممکن است به جای کمک رسانی به گروه یا جمعیت مورد نظر آسیب رسان باشد. یک مثال حیرت انگیز از این مورد، Henrietta Lacks است که سلولهای سرطانی دهانه رحم وی بدون اجاز از او یا خانواده اش گرفته شده و اکنون یک انقلاب پزشکی و یک صنعت چند میلیون دلاری را به عنوان سلول های HeLa که در آزمایش های پزشکی بی شماری استفاده می شود آغاز کرده در حالی که هیچ نفعی برای وی نداشته است.
اصول اخلاقی دوم مربوط به فضیلت اخلاقی یا خصوصیات اخلاقی است.
یک سؤال اخلاقی مربوط به خصوصیات اخلاقی این است: آیا افرادی که برای توسعه، ارزیابی و انتشار دانش جامعه انتخاب شده اند از آزادگی فردی برخوردارند؟ اهمیت این فضیلت بدیهی است. بدون آزادگی، عملکرد اصلی ارزیابی به خطر می افتد. افرادی که دارای آزادگی به خطر افتاده هستند، طعمه ای آسان برای سوء رفتار علمی هستند. یک نمونه از عدم صحت ارزیابی پرستاران، تعصب در جمع آوری یا گزارش دهی بر اساس نژادپرستی است.
اصول اخلاقی سوم مربوط به عدم ضرر است. یک سؤال اخلاقی مربوط به عدم ضرر این است: آیا انتشار اطلاعات مناسب در مورد گروه ها و جمعیت از نظر اخلاقی لازم و کافی است؟ پاسخ به «از نظر اخلاقی لازم» مثبت است ، اما به «از نظر اخلاقی کافی» پاسخ منفی است.
مغالطه با انتشار این است که هیچ پاسخگویی داخلی برای خواندن یا فهم مطالب منتشر شده وجود ندارد. در صورت عدم خواندن یا فهمیدن، ممکن است از نظر وضعیت سلامتی آسیب به گروه ها و جمعیت ها وارد شود.
جهت مطالعه بیشتر پیرامون این موضوع، به مقالات مراجعه نمایید.
- آشنایی با اخلاق پرستاری و ارتباط حرفه ای
- صفر تا صد اخلاق پرستاری وارتباط حرفه ای
- کاربرد اخلاق در بهداشت
تدوین سیاست[۱]
تدوین سیاست اشاره به لزوم رهبری در تدوین سیاست هایی است که از سلامت مردم حمایت می کنند (از جمله استفاده از دانش علمی در تصمیم گیری درباره سیاست ها). حداقل سه اصل اخلاقی زیربنای این عملکرد اصلی است. اول، هدف مهم هر دو سیاست و اخلاق دستیابی به منافع عمومی است و در اصطلاح به آن مصلحت عمومی می گویند.
دومین اصل اخلاقی ادعا می کند که خدمات به دیگران از طریق خود، شرط لازم سیاست خوب یا درست است و سه مورد زیر اساس آن است:
- خدمات را ارائه دهید و از هدایت فرد حتی الامکان خودداری نمایید.. نقش فزاینده مهم کارمندان عمومی (به عنوان مثال پرستاران و مدیران) بیشتر کمک به شهروندان در بیان و برآورده کردن منافع مشترک خود است تا تلاش برای کنترل یا هدایت جامعه به مسیرهای جدید
- به شهروندان خدمت کنید نه به بیماران. منافع عمومی ناشی از گفتگو در مورد ارزش های مشترک به جای تجمیع منافع فردی است. بنابراین کارمندان بخش بهداشت عمومی فقط به خواسته های بیماران و مراجعه کنندگان پاسخ نمی دهند بلکه معطوف به ایجاد روابط اعتماد و همکاری با و در میان شهروندان هستند
- شهروندی و خدمات عمومی را بالاتر از کارآفرینی بدانید. منافع عمومی بهتر توسط کارمندان عمومی پیش می رود و شهروندان متعهد به مشارکت معنادار در جامعه هستند. نه این که مدیران کارآفرینی طوری رفتار کنند که گویی بودجه عمومی متعلق به خودشان است
اصل سوم از اصول اخلاقی معتقد است که هرچه اخلاقی باشد سیاست خوبی است. آنچه اخلاقی است باید یک ستون استنباطی منحصر به فرد باشد که پرستاری بر اساس آن بنا شده است. رهبری اخلاقی برای تدوین سیاست ها بسیار مهم است زیرا بالاترین استاندارد انسانی است. و بنابراین باید منجر به سیاست های اخلاقی مراقبت های بهداشتی شود.
اطمینان[۲]
اطمینان به نقش بهداشت عمومی در اطمینان از در دسترس بودن خدمات بهداشتی و درمانی جامعه گرا اشاره دارد که ممکن است شامل ارائه خدمات بهداشتی و درمانی ضروری برای افرادی باشد که در غیر این صورت آنها را دریافت نمی کنند. همچنین به اطمینان از در دسترس بودن نیروی کار بهداشت عمومی و مراقبت های بهداشتی شخصی اشاره دارد. حداقل دو اصل اخلاقی زیربنای این عملکرد اصلی است.
هدف اول این است که همه افراد باید خدمات بهداشتی ضروری شخصی را دریافت کنند. یا از نظر عدالت برای هر شخص یک سهم عادلانه داشته باشند (یک سهم عادلانه برای همه گروه ها یا جمعیت ها). این دیدگاه عدالت طلبانه است. این دیدگاه به این معنا نیست که همه ی افراد یک جامعه باید همه مزایای جامعه را به طور مساوی تقسیم کنند. بلکه این افراد باید حداقل از مزایای لازم برخوردار باشند. افرادی که عدالت را انصاف می دانند اغلب فکر می کنند که مراقبت های بهداشتی اساسی برای همه برای عدالت اجتماعی در یک جامعه ضروری است. پرستار نیاز دارد تا حق استقلال مراجعه کننده و اصل عدالت توزیعی را متعادل کند.
دومین اصول اخلاقی ادعا می کند که ارائه دهندگان خدمات بهداشت عمومی از صلاحیت و در دسترس بودن برخوردار هستند. اگرچه قانون اخلاقی بهداشت عمومی مستقیماً با در دسترس بودن نیروی کار صحبت نمی کند. اما به طور مستقیم در مورد اطمینان از شایستگی حرفه ای کارکنان بهداشت عمومی صحبت می نماید.
استفاده اخلاقی از رسانه های اجتماعی
همانطور که روند استفاده از رسانه های اجتماعی در دو حوزه شخصی و حرفه ای رشد می کند، پیامدهای ایجاد مرزهای استفاده از آن توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی نیز افزایش می یابد. Baker می گوید «اگر خطرات (استفاده از رسانه های اجتماعی) به خوبی مدیریت شود، این رسانه ها می توانند نیروی مثبتی برای حمایت و آموزش بیماران و همچنین منبعی برای عمل و تحقیقات مبتنی بر شواهد باشند». وی خاطرنشان کرد که پرستاران باید در مرزهای مشخص حرفه ای تمرین کنند که چهار عنصر اصلی را تشکیل می دهد: (۱) ارتقاء شأن مراجعه کننده. (۲) استقلال مراجعه کننده و تلاش برای منافع آنها. (۳) پرهیز از درگیری نامناسب با مراجعه کننده و (۴) خودداری از منافع شخصی به هزینه مراجعه کننده.
معضلات اخلاقی زمانی به وجود می آیند که پرستاران به روشی رفتار کنند که با مرزهای حرفه ای آنها سازگار نباشد. بیکر اشاره می کند مهم است که از طریق نگرانی های اخلاقی مرتبط با شبکه های اجتماعی فکر کنیم. وقتی پرستار در یک جامعه کوچک زندگی کند و کار کند، این امر می تواند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. به عنوان مثال یک پرستار بهداشت عمومی را در نظر بگیرید که با مراجعه کننده به مراسمی می رود. در جلسات والدین و معلمان آن ها شرکت می کند و در فروشگاه های آنها حضور می یابد. آیا این کار پسندیده ای است که او سپس در یک سایت رسانه اجتماعی آن را به اشتراک بگذارد؟
برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.
[۱]– Policy Development
[۲]– Assurance