توضیحاتی پیرامون مراقبت های بهداشتی
- آبان ۱۶, ۱۴۰۰
- بدون دیدگاه
- 725 مشاهده
مراقبت های بهداشتی اولیه
هدف نهایی از مراقبت های بهداشتی اولیه (PHC) دستیابی به سلامتی بهتر برای همه با ارائه ی خدمات متنوع است. پنج عنصر اصلی را برای دستیابی به این هدف شناسایی کرده است:
- کاهش استثناء و اختلافات اجتماعی در سلامت
- سازماندهی خدمات بهداشتی پیرامون نیازها و انتظارات مردم
- ادغام بهداشت در همه ی بخش ها
- ایجاد مدلهای مشارکتی گفتگوی سیاست
- افزایش مشارکت سهامداران
این فهرست اهداف به طور ممتد تقویت و اصلاح می شوند. و اخیراً به روز رسانی شده و این خدمات شامل موارد زیر است:
- داشتن رویکرد سازمان یافته برای آموزش بهداشت برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی حرفه ای و نمایندگان آموزش دیده جامعه
- توجه تهاجمی به بهداشت محیط، به ویژه منابع غذایی و آب
- مشارکت و آموزش کارمندان بهداشت جامعه و روستاها در کلیه برنامه ها و برنامه های مداخله ای
- تدوین برنامه های بهداشت مادر و کودک که شامل ایمن سازی و تنظیم خانواده
- شروع برنامه های پیشگیری که بطور خاص در مشکلات بومی محلی مانند مالاریا و شیستوزوما در مناطق گرمسیری
- دسترسی و مقرون به صرفه بودن خدمات برای درمان بیماری ها و آسیب های شایع
- در دسترس بودن عوامل شیمیایی درمانگر برای درمان بیماریهای حاد، مزمن و واگیر دار
- توسعه ی برنامه های تغذیه
- ترویج و پذیرش طب سنتی
آموزش و نگهداری کارکنان مراقبت های بهداشتی اولیه، از جمله پرستاران مراقبت های اولیه، پزشکان خانواده و کارکنان مراقبت های سطح متوسط ، امری ضروری است. سازمان های حرفه ای، آژانس های بالینی، دانشگاه ها و سایر مؤسسات آموزش عالی باید آموزش های توانمندسازی خود را به ارائه دهندگان مناسب خدمات ادامه دهند.
به خوبی مستند شده‌است که PHC در کشورهای با درآمد بالا تأثیرات مثبتی بر هزینه های بهداشتی، مناسب‌بودن مراقبت و نتایج بهتر شاخص های اصلی بهداشت دارد. آنها همچنین دارای نتایج بهداشتی عادلانه تری نسبت به سیستم های جهت دار مراقبت های ویژه هستند. مطالعات انجام شده در کشورهای کم درآمد و متوسط، حاکی از اثبات تأثیر PHC بر بهبود نتایج بهداشتی را یافته است. با این حال در تحقیق و صحت ابزار دقیق برای بیان هر گزاره مشکلاتی وجود داشت.
مقالات مرتبط با این موضوع:
پرستاری بهداشت و مشکلات جهانی
پرستاران نقش مهمی در مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان دارند. افراد دارای تجربه بهداشت عمومی دانش و مهارت لازم را در کشورهایی که پرستاری حرفه ای سازمان یافته نیست، ارائه می دهند. و به پرستاران و همچنین افراد دیگری که بخشی از تیم مراقبت های بهداشتی اولیه هستند راهنمایی لازم را ارائه می کنند. پرستاران در بسیاری از مناطق کشورهای پیشرفته، مراقبت مستقیم از بیمار و تأمین نیازهای آموزشی و ارتقاء سلامت جامعه را تأمین می کنند. آنها از طریق تعهد اجتماعی برای برابری مراقبت های بهداشتی و حمایت از مفاهیمی که در اعلامیه آلماتا وجود دارد، به عنوان مشاور قدرتمند مراقبت های بهداشتی اولیه شناخته می شوند.
متأسفانه در کشورهای کمتر توسعه‌یافته نقش پرستار به دلیل عدم تعریف ضعیف است. و مراقبت به پزشکان بستگی دارد و توسط آنها هدایت می شود. در این کشورها به پرستاری بها داده نمی شود. و توانایی پرستاران در کمک به بهبود سلامت یک فرد و جامعه ناچیز است. برای بالابردن سطح آموزش پرستاران در این کشورها نیاز است کار زیادی انجام گیرد. تا مهارتهای لازم برای ایجاد تغییر را داشته باشند. با این حال غلبه بر برخی از موانع فرهنگی این فرایند را دشوار می کند.
برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.
