آشنایی با توانبخشی و بازیابی روانپزشکی

FTaheri
آبان ۶, ۱۴۰۰
بدون دیدگاه
810 مشاهده

توانبخشی و بازیابی روانپزشکی

توانبخشی روانپزشکی، که گاهی اوقات توانبخشی روانی اجتماعی نیز نامیده می شود، به خدماتی گفته می شود که برای تسهیل روند بهبودی بیماران مبتلا به بیماری روانی طراحی شده اند. بهبودی فراتر از کنترل علائم و مدیریت دارو بوده و شامل رشد شخصی، حضور مجدد در جامعه، توانمند سازی، افزایش استقلال و بهتر شدن کیفیت زندگی به عنوان آغاز روند بهبود است. اما در این مرحله متوقف نمی شود و در حقیقت به وجود آمدن اهداف و انتظاراتی در سطح بالاتر، مراحل بعدی بهبودی را مشخص می کنند.

یکی از چالش های حرکت به سمت مدل بهبودی مراقبت، ایجاد و مدیریت تغییر مورد نیاز برای کارکنان فردی و در کل سازمان است. سازمان باید متعهد به بهبود کیفیت مداوم، فراهم کردن منابع لازم و پشتیبانی فناورانه باشد و به تفکر خلاق پاداش دهد. برنامه ها و خدمات پشتیبانی جامعه، توانبخشی روانپزشکی را به درجات مختلفی فراهم می کنند که اغلب به منابع و بودجه در دسترس آن ها بستگی دارد. برخی از برنامه ها اساساً بر کاهش بستری مجدد در بیمارستان از طریق کنترل علائم و مدیریت دارو تمرکز دارند در حالی که برخی دیگر شامل خدمات اجتماعی و تفریحی هستند. توانبخشی روانپزشکی با ارائه ی خدمات پشتیبانی به جامعه، برای کاهش میزان بستری مجدد در بیمارستان و افزایش ادغام بیمار در جامعه، نتایج درمانی بیمار را بهبود بخشیده است.

یکی دیگر از جنبه های توانبخشی و بهبودی روانپزشکی، مشارکت مشاوران یا بیماران همسان است.

برنامه هایی که از همسانان استفاده کرده اند رضایت عملکرد بیمار را از برنامه درمانی، اعتماد به نفس و امید به بهبود را به همراه داشته اند. افراد مبتلا به بیماری روانی شدید، در مواجه با همسانان دریافته اند که این امر باعث حمایت بیماران مشابه، به حداقل رساندن انزوای اجتماعی. ایجاد امید، تقسیم راهبردهای روزمره برای مقابله با بیماری، ارتباط آنها با همسانان جهت دریافت تجارب استفاده از دارو و جستجوی مراقبت های بهداشت روان می شود. مشاوران همسان می توانند بخشی از خدمات از جمله آموزش در مورد بیماری، بهبود ، دارو و خدمات را ارائه دهند.