پرستاران بهداشت جامعه

FTaheri
آبان ۵, ۱۴۰۰
بدون دیدگاه
770 مشاهده

تاریخچه ی پرستاری بهداشت عمومی

تاریخچه ی پرستاری بهداشت عمومی را از زمان فلورانس نایتینگل می دانند که معتقد بود محیط های جسمی و اجتماعی بر سلامت بیماران تأثیر می گذارد. بعدها Lillian Wald، شهرک خیابان Henry را تأسیس کرد و بهداشت را از طریق آموزش، اصلاح محیط و کنترل بیماری، مراقبت و آموزش پرستاری ارتقاء داد. خدمات خانواده گرایش به ارائه ی خدمات جامع تری به در هنگام درمان گروه های آسیب پذیر جمعیت دارد. ارائه خدمات یک مرحله ای جامع خانواده محور دارای اهمیت بالایی است. ارائه ی خدمات متعدد در طی یک بار مراجعه به کلینیک، نمونه ای از خدمات یک مرحله ای است. اگر کمک های اجتماعی و کمک های اقتصادی ارائه شود و در برنامه های درمانی بین رشته ای گنجانده شود، می توانند پاسخ بیشتری به تأثیرات ترکیبی عوامل تنش زای اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر سلامت گروه های خاص جامعه داشته باشند.

رویکردهای پرستاری برای مراقبت در جامعه

ارائه ی خدمات جامع در محل زندگی و کار مردم از جمله مدارس، محله ها و محل کار خدمات جامع (Comprehensiveservices) بهداشتی نامیده می شود که بیش از یک مشکل یا نگرانی بهداشتی را مورد توجه قرار می دهد. به عنوان مثال، برخی از پرستاران از کلینیک های ثابت یا سیار برای ارائه ی خدمات گسترده ای در زمینه ی ارتقاء سلامت، پیشگیری از بیماری و مدیریت بیماری در مدارس و جوامع محلی استفاده می کنند. ویزیت یک بیمار ممکن است بر روی یک مشکل حاد بهداشتی مانند آنفلوانزا متمرکز باشد، اما همچنین ممکن است شامل آموزش های بهداشتی در مورد رژیم غذایی و ورزش، مشاوره برای ترک سیگار و قرار ملاقات بعدی برای واکسیناسیون پس از پایان آنفلوانزا گردد.

پرستاران مهمترین تأمین کننده شبکه های ایمنی برای جمعیت آسیب پذیر هستند. پرستاران در مراکز بهداشتی با هدف ارائه ی مراقبت های جامع شامل ارجاع، پیگیری و وکالت، خدماتی ارائه می دهند. آنها اغلب به جمعیت هایی که درآمد کمی دارند یا ممکن است عضو گروه های اقلیت باشند، بی خانمان باشند و یا ممکن است از پوشش بیمه کافی برخوردار نباشند و همچنین سایر گروه های آسیب پذیر کمک کنند.

همچنین پرستاران بر موضوع حمایت و عدالت اجتماعی تمرکز دارند. پرستاران با تلاش برای تصویب و اجرای سیاستهایی که منجر به بهبود خدمات بهداشت عمومی برای این جمعیت ها می شوند، می تواند به عنوان مدافع جمعیت آسیب پذیر عمل کنند. به عنوان مثال، ممکن است یک پرستار در یک ائتلاف محلی برای افراد غیر بیمه خدمت کند و دیگری ممکن است برای تهیه برنامه ای جهت تقسیم خدمات بهداشتی رایگان یا کم هزینه توسط سازمان ها و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی محلی کار کند.

عدالت اجتماعی

عدالت اجتماعی شامل مفاهیم برابری طلبی و برابری بوده و می گوید که در قلب عدالت اجتماعی «عدالت در برخورداری یکسان میان گروههای دارای وضعیت اقتصادی بالا با گروه های دارای وضعیت اقتصادی پایین از بهداشت و خدمات بهداشتی» است. جامعه ای که از مفهوم عدالت اجتماعی برخوردار باشد، جامعه ای است که برابری را ارزیابی کرده و ارزش همه اعضای آن جامعه را تشخیص می دهد. چنین جامعه ای مراقبت انسانی و پشتیبانی اجتماعی برای همه مردم فراهم می کند. پرستارانی که در نقش وکالت فعالیت می کنند و تغییر در سیاست های عمومی را تسهیل می کنند برای ارتقاء عدالت اجتماعی وارد عمل می شوند.

پرستاران می توانند مدافع تغییرات سیاستی برای بهبود عوامل اجتماعی، اقتصادی و محیطی باشند که می توانند جمعیت های آسیب پذیر را از نظر سلامتی ضعیف کنند. هدف اصلی پرستاری برای مراقبت از همه افراد، از جمله کسانی که عضو جمعیت آسیب پذیر هستند، ارائه مراقبت های ایمن و با کیفیت است.

مراقبت های بهداشتی مناسب فرهنگی و زبانی

ارائه مراقبت های بهداشتی مناسب از نظر فرهنگی و زبانی برای پرستاران مهم است. از نظر زبانی، مراقبت سلامت به معنای برقراری ارتباط اطلاعات مربوط به بهداشت در زبان اصلی گیرنده در صورت امکان و به زبانی باشد که او می تواند آن را درک کند. همچنین این مساله به معنای استفاده از کلماتی است که گیرنده می تواند آنها را درک کند. عواملی که افراد را در معرض آسیب پذیری قرار می دهد. و در نهایت آسیب پذیری چرخه ای ایجاد می کند منجر به کسب نتایج منفی بیشتری می شود. تا زمانی که این چرخه شکسته نشود بهبود وضعیت سلامتی افراد آسیب پذیر دشوار خواهد بود.

پرستاران می توانند مناطقی را شناسایی کنند که در آنجا می توانند با جمعیت های آسیب پذیر برای شکستن این چرخه کار کنند. فرآیند پرستاری به پرستاران در ارزیابی افراد، خانواده ها، گروه ها و جوامع آسیب پذیر کمک می کند. شناسایی نقاط قوت و نقاط ضعف، برنامه ریزی و اجرای مداخلات مناسب پرستاری درمانی را با کمک و مشارکت بیماران آسیب پذیر فراهم می نماید.

در برخی شرایط، پرستار با شماری از بیماران به صورت انفرادی کار می کند. همچنین پرستار برنامه ها و سیاست هایی را برای جمعیت افراد آسیب پذیر تدوین می گرداند. در هر دو مثال، برنامه ریزی و اجرای مراقبت از اعضای جمعیت آسیب پذیر شامل مشارکت بین پرستار و بیمار بوده. و بر اساس یک ارزیابی دقیق است. پرستاران باید از هدایت و کنترل مراقبت از بیمار خودداری کنند، زیرا این امر ممکن است در ایجاد اعتماد اختلال ایجاد کرده و ناخواسته باعث ایجاد چرخه وابستگی و عدم کنترل بهداشت شخصی شود.

مهمترین گام اولیه این است که پرستاران نشان دهند که قابل اعتماد هستند.

به عنوان مثال، پرستارانی که در کلینیک مرکز کمک به سوء مصرف کنندگان مواد مخدر کار می کنند باید بر سوء ظن بیمار در مورد آنها غلبه کرده و هرگونه ترس در این مورد را در ذهن فرد بیمار را از بین ببرند.

پرستارانی که با جمعیت های آسیب پذیر کار می کنند ممکن است نقش های زیادی را عهده دار شوند. جعبه ۱-۱. آنها افراد و خانواده های آسیب پذیر را از طریق اطلاع رسانی شناسایی می کنند. آنها گروه های آسیب پذیر را به دریافت خدمات بهداشتی تشویق کرده. و برنامه هایی را تدارک می بینند که به نیازهای آنها پاسخ می دهد. پرستاران به افراد، خانواده ها و گروه های آسیب پذیر آموزش می دهند.

می توانید جهت مطالعه بیشتر درباره موضاعات مرتبط با این مقاله، مطالب زیر را مطالعه نمایید.