هیلدگارد پپلاو[۱]: روابط درمانی پرستار با بیمار

هیلدگارد پپلاو (۱۹۰۹–۱۹۹۹) یک نظریه پرداز و پزشک بود که نظریات بین فردی سالیوان را بنا نهاد. همچنین نقش پرستار را به عنوان یک ناظر شرکت کننده بیان کرد. پپلائو مفهوم رابطه ی پرستار و بیمار را تکامل داد و آن را به چهار مرحله ی جهت گیری، شناسایی، بهره برداری و نتیجه تقسیم نمود (جدول ۱). در طی این مراحل، بیمار کارهای خاصی را انجام می دهد و تغییراتی در رابطه ایجاد کرده که به روند بهبودی کمک می کند:

۱- مرحله جهت گیری[۲] توسط پرستار هدایت می شود و شامل درگیر شدن بیمار در معالجه، ارائه توضیحات و اطلاعات و پاسخ به سؤالات است.

۲- مرحله شناسایی[۳] زمانی شروع می شود که بیمار به طور متقابل با پرستار کار کرده،  احساسات خود را ابراز و احساس قدرت می کند.

۳- در مرحله بهره برداری[۴]، بیمار از خدمات ارائه شده استفاده ی کامل می کند.

۴- در مرحله ی حل نتیجه[۵]، بیمار دیگر نیازی به خدمات حرفه ای نداشته، رفتار وابسته را رها می کند و رابطه به پایان می رسد.

اگرچه مفهوم پپلاو از رابطه پرستار و بیمار با وظایف و رفتارهای ویژه هر مرحله اصلاح شده است اما امروزه همچنان مورد استفاده قرار می گیرد.

روابط درمانی پرستار با بیمار
مرحلهبرنامه
  آگاهیمشکلات و نیازهای بیمار روشن می شود. بیمار سؤال می کند. روال و انتظارات بیمارستان توضیح داده شده است. بیمار انرژی خود را برای رفع مشکلات مهار می کند. مشارکت کامل بیمار استخراج می شود.
  شناساییبیمار به افرادی که از نظر او مفید هستند پاسخ می دهد. بیمار احساس قویتر می کند. بیمار احساسات را بیان می کند. کار متقابل با پرستار اتفاق می افتد.
  اهداف بهره بردارینقش هر دو بیمار و پرستار مشخص شده است. بیمار از خدمات موجود کاملاً استفاده می کند. اهداف از جمله رفتن به خانه و بازگشت به کار ظاهر می شوند.   رفتارهای بیمار بین وابستگی و استقلال در نوسان است.
  وضوحبیمار رفتار وابسته را کنار می گذارد. خدمات دیگر مورد نیاز بیمار نیست. بیمار قدرت تأمین نیازهای خود ، تعیین اهداف جدید و موارد دیگر را به عهده می گیرد.
جدول ۱- دستورالعمل های ارتباطی از نظر پپلاو

جهت مطالعه بیشتر درباره موضاعات مرتبط با این مقاله، می توانید مقالات زیر را مطالعه نمایید.

نقش پرستاران در ارتباط درمانی

پپلاو همچنین به  نقش پرستاران در ارتباط درمانی و چگونگی کمک به تأمین نیازهای بیمار از طرف پرستار اشاره کرد. نقش های اصلی از نظر او به شرح زیر است:

  • غریبه[۶]: پذیرش و برخورد توام با ادب و احترام از سوی پرستار نسبت به بیمار به عنوان یک فرد غریبه
  • فرد منبع[۷]: ارائه ی پاسخ های خاص به سؤالات بیمار در یک زمینه ی بزرگتر
  • معلم[۸]: کمک به بیمار در یادگیری مسائل رسمی یا غیر رسمی
  • رهبر[۹]: ارائه ی راهنمایی به بیمار یا گروه
  • جایگزین[۱۰]: قرارگیری به عنوان جایگزین فردی دیگر مانند پدر یا مادر یا خواهر و برادر
  • مشاور[۱۱]: ارتقاء تجارب منجر به سلامتی برای بیمار، مانند ابراز احساسات

پپلاو همچنین معتقد بود که پرستار می تواند بسیاری از نقش های دیگر از جمله مشاور، مربی، عامل ایمنی، واسطه، مدیر، ناظر و محقق را بر عهده بگیرد.

برای مشاهده متن کامل به نرم افزار آموزش جامع پرستاری مرهم مراجعه نمایید.

روابط درمانی پرستار با بیمار

[۱]-Hildegard Peplau

[۲]-Orientation phase

[۳]-Identification phase

[۴]-Exploitation phase

[۵]-Resolution phase

[۶]-Stranger

[۷]-Resource person

[۸]-Teacher

[۹]–Leader

[۱۰]–Surrogate

[۱۱]–Counselor